တဖြဲဖြဲက်ေနတဲ့ ႏွင္းေတြၾကား
ကြဲေက်ေနတဲ့ ႏွလုံးသားတစ္ခုနဲ႔
မ်က္ရည္ေတြျပည့္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စုံကို
ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ငါ့အတြက္
ေကာကမွာ ေနရတာထက္
ေသရတာက
ပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္ ခ်စ္သူ
ႏွလုံးသားမွာ ဒဏ္ရာဖလပြနဲ႔
ျပန္မထႏိုင္တဲ့ ငါ့ကိုမွ
မီးေလာင္နာကို ေရေႏြးပူေလာင္းသလို
ဒီဇင္ဘာရဲ့ အလွတန္ဆာ
ႏွင္းပြင့္ဆိုတဲ့ ျမဴမႈန္ေတြက
တကိုယ္လုံးကို ဖုံးလြမ္းသြားခဲ့တယ္
ရင္နာတဲ့ ဒီဇင္ဘာမွာ
အၾကင္နာဆိုတဲ့ အရာကိုေတာင္
မေပးခ်င္တဲ့ မင္းကိုမွ
ဘာေၾကာင့္ ေမ့လို႔မရတာလဲ?
ခ်မ္းေအးလွတဲ့ ဒီဇင္ဘာမွာ
အလွမ္းေ၀းလွတဲ့ ခ်စ္သူ ကိုယ္ေလး
မရွိတဲ့ ငါ့အတြက္ေတာ့
ရင္ခြင္မွာ ဆင္၀ပ္နင္းလဲ
ယဥ္ယဥ္ေလးပဲ ခံယူလိုက္ပါ့မယ္ အခ်စ္ရယ္….။
Dေနာင္ျဖိဳး
No comments:
Post a Comment