လက္မျပရဲလို႔
ေက်ာခိုင္းထြက္ခဲ့ရေပမယ့္
လွမ္းေခၚေလမလားလို႔
နားစြန္႔ထားခဲ့မိတာ
ဒီေန႔ထက္ထိပါပဲဟာ
သစ္ရြက္ေတြ အေၾကြေစာတဲ့
အဲဒီလိုေန႔ရက္ေတြတိုင္း
တိတ္တိတ္ေလးတမ္းတေနတုန္းပဲဆိုတာ
မင္းကေတာ့…….
ဒီေနထက္ထိ
သိလိမ့္ဦးမယ္မထင္ဘူး
အတၱေတြေလွာင္ပိတ္ထားတဲ့
ႏွလုံးသားထဲမွာ
ထိန္းခ်ဳပ္မရတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြရယ္
ငါ့ကဗ်ာထဲက ကာရံေတြကလြဲရင္
ငါနင့္ကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း
ဒီေန႔ထက္ထိ
ဘယ္သူမွမသိေသးတာ တစ္ခုနဲ႔ပဲ
ငါ့ ဘ၀စာမ်က္ႏွာေတြကို
အေရာင္ရင့္ရင့္ခ်ယ္လို႔
မာနေတြနဲ႔ လိမ္းက်ံထားမိတာပါ
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက ရင္ခုန္သံေတြက
ေျဗာင္က်က် ရင္ဆိုင္ရဲ့တဲ့
တစ္ေန႔က်ရင္ေတာ့
ငါ နင့္ကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း
နင္သိေအာင္ ေျပာျဖစ္ဦးမွာပါ . . . ။
No comments:
Post a Comment