***ဆုံေတြ႔ၾကျခင္းရဲ့ အဆုံးသက္က
တစ္ခန္းရပ္ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္လို တိုလ်
လမ္းခြဲခ်ိန္ ခဏေလးမွာေတာင္
အေမွာင္က်သြားတဲ့...... ငါ့ဘ၀ကို
ဘယ္လို......ရွင္သန္ ထေျမာက္ေစရမွာလဲ?
***မင္းေျပာသြားတာေတာ့ လြယ္တယ္
"အေနေ၀းရင္ ေသြးေအးသြားမယ္" ဟုတ္လား
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ သမုဒယၾကိဳးေတြ
တသီတတန္းမို႔ ေယာင္ယန္းျပီး မင္းကို ငါ
အစမ္းခ်စ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးေလ........
*** ေမ့ဖို႔ခက္ေနတတ္တဲ့ ငါ့ႏွလုံးသားက
တစ္ခါတစ္ရံမဟုတ္ပဲ အျမဲတမ္းမင္းကို
သတိရေနမိေတာ့ အလြမ္းနဲ႔ေဆာ့ကစားရခ်ိန္မွာ
ေမာဟုိက္လာတယ္..........
မင္း ဘာေၾကာင့္ ?
ကတိုက္ ကရိုက္ ေျပးထြက္သြားတာလဲ ?
***ေဆြးေျမ့ျခင္း ခရီးၾကမ္းမ်ားကို
ငါအပန္းတၾကီး ေလွ်ာက္လန္းဖို႔
မင္းဖန္ဆင္းထားခဲ့ေပါ့
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့ဘက္က ခ်စ္ျခင္းအသေခ်ၤပါပဲ
*** မင္းရက္စက္သြားခဲ့တယ္ ဆိုရင္လဲ
ရက္စက္ခံလိုက္ရမွန္း မသိေလာက္ရေအာင္
ခပ္ညံ့ညံ့ ႏွလုံးသားက
အမုန္းတရားကို မ်က္ကြယ္ျပဳရင္း
အလြမ္းသီခ်င္းေတြ အထပ္ထပ္ဆိုလို႔
အခ်စ္အတြက္........
ငိုခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
သစၥာေတြ မအိုေအာင္
ဆက္လက္ စိုက္ပ်ိဳးရွင္သန္ေနမွာပါ...........။
Dေနာင္ျဖိဳး(ေရႊမန္းေျမ)
No comments:
Post a Comment