အက်ၤ ီထမီ အေရာင္မြဲ
ရႊံ႕ေတြနဲ႔လဲ ေဆးထက္ခ်ယ္
ေခၽြးသီးေတြက သနပ္ခါးေတြကိုဖ်က္
ေနေရာင္ျပင္းေတြက အသားေရကိုဖ်က္
ကံမြဲတဲ့ ဆင္းရဲသူ ဘ၀မွာ
ေလာကဓံမ်ိဳးစုံ ထိုးႏွက္ခ်က္ကျပင္း
ေတာတြင္းမွာ ခရီးေတာက္ေလွ်ာက္ခဲ့ရ ။
အေမာမ်ားနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္
သားငယ္ေလးက ေကာက္ေမးလိုက္တယ္
စကားတစ္ခိ်ဳ႕
“အေမ ၾကာလိုက္တာဗ်ာ”တဲ့
အျပံဳးပန္းေလးက သိုက္သိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္
ေျဖျပလိုက္တဲ့ စကားတခ်ိဳ႕
“ ထမင္းစားဖို႔အတြက္ေပါ့ သားေလးရဲ့” တဲ့
အဲဒီ အျပံဳးပန္း
ေနေရာင္ ေၾကာင့္ ပြင့္တဲ့ ပဒုမၼာမဟုတ္ဘူး
လေရာင္ေၾကာင့္ပြင့္တဲ့ ကုမုျဒာမဟုတ္ဘူး
မျငိဳးေသာ မႏြမ္းေသာ
ပမာတူ မရွိေသာ ခိုင္ျမဲေသာ
ဘာနဲ႔မွ မပ်က္ဆီးနိဳင္ေသာ
အေအးျမဆုံး အလွပဆုံးျဖစ္တဲ့
အေမ့ရင္ထဲက ေမတၱာပန္း
လန္းဆန္းပါေစ ပန္းေမေမ…………။
၀ီရဆည္းဆာ(တန္႔ဆည္)
No comments:
Post a Comment